Eğitim usul ister, ortam ve materyal ister. İşinde ehil, şefkatli, donanımlı, tecrübeli ve kendini eğitime adamış yüreği çocuk sevgisi dolu, kadrolar ister. Lakin bunların hiçbirisi, kendini eğitimine verip öğretmenine odaklanmış talebe olmayınca işe yaramaz. Fotoğraf Hindistan’dan. Eğitim için gerekli olan ortam ve materyal eksiği tartışmasız, en acı şekilde eksikliğini hissettiriyor. Talebedeki odaklanmışlık, eğitimcilerdeki sınırları zorlayan sevgi dolu adanmışlık da bu eksikliği kapatabilecek gibi durmuyor.

Hindistan’da okur-yazar oranı %70 civarında. Oran, kız çocuklarında %50’ye kadar düşüyor. Ülkede şuanda 70 milyon çocuk okula gidemiyor. Kurulan mahalle okullarıyla bu açık kapatılmaya çalışılıyor. Fotoğrafta gördüğünüz, okuma yazma bilmeyen yoksul çocukların okuma açığını kapatmak için kurulmuş yüzlerce mahalle okulundan birisi.

 
Bu, fotoğrafın sadece görünen yüzü, bir de görünmeyen yüzü var. Hindistan’da 200 milyona yakın müslüman yaşıyor ve bunların çoğunluğu sadece okul eğitimine değil, dini eğitime ulaşmakta da zorluk çekiyorlar. Bölge, müslümanları dışlama konusunda zaten, uzun yıllardır dünya kamuoyunda eleştiriliyor. Bu küçük fotoğrafın her bir pikselinde yaşanan olumsuzluklara seyirci kalmayıp Hindistan’ın dini eğitimine gönüllü olanlar var. Siz de seyirci kalmayın, desteklerinizle gönüllerdeki eğitim açlığını beraber dolduralım. 

​